Sunday, December 13, 2009
 

   

حامی و هنر دوست داشتنی اش
دیروز 21 آذر کنسرت حمیدرضا حامی در سالن اریکه ایرانیان برگزار شد و خب من که یکی از
طرفدارهای پروپاقرص ایشون هستم به طرز سورپرایز آمیزی در این کنسرت حضور یافتم :دی
"که جا داره تشکر ویژه کنم از همسر مهربانم که یه شب رویایی برام ساخت " (:
قرار بود ساعت 9 کنسرت شروع بشه، ما هم خارجی بازی درآوردیم و 45 دقیقه قبل از شروع اونجا بودیم اما غافل ازینکه ساعت حول و حوش 10:30 بود که کار استارت خورد. کلی معطل شدیم و مجبور شدیم آدمای عجق وجق ببینیم و تاسف بخوریم!
از یکی از بچه های سانس قبل کیفیت اجرا روپرسیدم ، نارضایتیش رو اعلام کرد، مخصوصا از نوازنده های گروه!
اما انگار سانس دوم گروه با هم مچ تر و سازهاشون کوک شده بود.
و مثل همیشه هیچ ایرادی نمی شد روی صدا و اجرای حامی گذاشت. خیلی مسلط برنامه رو با صدای زیباش ساپورت کرد و دل همه رو به دست آورد. حتی شده به خاطر کمبود وقت و تقاضای طرفدارها بدون موزیک با صدای سحرآمیزش یه تیکه از ترانه رو می خوند.
بر خلاف میل خودش برای تغییر فضا دو تا آهنگ شاد هم خوند!
و البته حرف همیشگیش رو تکرار کرد که از نظر ایشون طرفداراش موسیقی خوب رو می شناسن که میان کنسرتش ... البته خود ِ من یه کم بخاطر ِ ظاهر چندشناک ِ اکثر کسانی که اومده بودند کنسرت دپرس شدم چون تصور می کردم کسی که موسیقی ِ حامی رو بشناسه و بهش علاقه مند باشه باید آدم حسابی باشه!
مادر حامی هم در کنسرت حضور داشت! و مردم کلی براش دست زدند.
از اتفاقات دیگه و قابل ذکر ِ کنسرت ، پخش فیلم ِ کوتاهی از پیمان ابدی بود که زمان ِ‌آنتراک با ترانه ی خداحافظ ِ حامی پخش شد وآه از نهاد همه بلند کرد !
حامی باعث افتخار خودش می دونست که در کنسرتش یادی از دوست خوبش پیمان بکنه و بقول خودش:خودش رو به پیمان بچسبونه (:
البته مادر و خواهر پیمان هم در کنسرت بودند.
حامی مثل همیشه یادی از استاد بیات کرد.
دیگه اینکه در پوستر تبلیغ کنسرت درج شده بود :"با اجرای ترانه های جدید" اما متاسفانه مجوزش نرسیده بود و هیچ کدوم اجرا نشد و چیزی ندارم بگم جز این جمله ی همیشگی که اینجا ایران است ... چون همین باعث می شه تمام توقعات برای درست انجام شدن امور ازبین بره و جای خودش رو به بی خیالی بده!!
در آخر حامی اظهار امیدواری کرد که بتونه قبل از عید باز هم کنسرت بگذاره! که من هم امیدوارم این اتفاق بیافته (:
در کل کنسرت خیلی خوبی بود و چنین استنباط می شد که همه هم راضی هستند
براش آرزوی موفقیت می کنم تا همیشه ...