Wednesday, August 30, 2006
 

   

تو فیلم های فارسی همیشه یا همه چیز خیلی بده یا خیلی خوب
بد وقتیه که یک خانواده ی پرجمعیت تو یک خونه مثل خونه ی قمر خانم واقع در جنوبی ترین نقطه ی شهر زندگی کنند
خوب وقتیه که یک خانواده ی کم جمعیت تو یک خونه شبیه قصر در شمالی ترین نقطه ی شهر زندگی کنند
تو شرایط ِ خوب همه چیز ایده آله ، هیچ چیز ِ بدی وجود نداره ، همه حرف ِ هم رو می فهمند و با فرهنگند.
تو شرایط ِ بد هم که معلومه همه چیز به بدترین شکل وجود داره و هیچ خوشی توش نیست.
بعد ، همیشه آدمایی که کراوات می زنند و سیگار می کشند آدم بده هستند و آدمایی که ته ریش دارند یا خانواده ی مذهبی دارند مثبت ِ روزگارند.
من می خوام ببینم پس این قشر ِ متوسط ِ جامعه که بیشترین درصد رو به خودشون اختصاص می دند چرا تو فیلما نیستند!
از طرفی می خوام بدونم چرا یه شخصیت مثل ِ راننده ای که دیروز من سوار ماشینش شدم و با اینکه ریش داشت چشم من رو از تو آینه از کاسه در آورد رو تو فیلما به نمایش نمی گذارند!

 

 

 

Home

Mail


Links:


Archive: