روشنک

شب،در تاریکی ِ مطلق
دراز که می کشم،با زیر سر گذاشتن دستها
چشمانم یک مشت ماه و ستاره می چیند
نزدیکند به من
دست که دراز می کنم همه شان در مشت می آیند
سکوتیست آرامش دهنده
فقط عصار است که می گوید:
"وقتی که خوابی نیمه شب ترا نگاه می کنم
زیبائیت را با بهار گاه اشتباه می کنم
از شرم سرانگشت من پیشانیت تر می شود
عطر تنت می پیچد و دنیا معطر می شود
گیسویت تابی می خورد می لغزد از بازوی تو
از شانه جاری می شود چون آبشاری موی تو
چون برگ گل در بسترم می گسترانی بوی خود
من را نوازش می کنی بر مهربان زانوی خود
آسیمه می خیزم ز خواب تو نیستی اما دگر
ای عشق من بی من کجا تنها نرو من را ببر
من بی تو می میرم نرو من بی تو می میرم بمان
با من بمان زین پس دگر هر چه تو می گویی همان
در خواب آخر عشق من در برگ گل پیچیدمت
می خوابم ای زیباترین در خواب شاید دیدمت"

نجوا می کنم
من بی تو می میرم بمان
من بی تو می میرم نرو
ای عشق من بی من کجا
من بی تو می میرم بمان...

ستاره ها کمرنگ می شوند،وقت ِ رفتن ِ اوست.
چشمانم را می بندم تا کمرنگ شدنشان را نبینم.دور شدنش را.
من بی تو می میرم بمان...
و دیگر هیچ

پ.ن:این شعر از آلبوم ِ جدید ِ عصاره به اسم ِ "نهان مکن".اسم این شعر خواب ِ آخر از شاهکار بینش پژوه ِ و با صدای عصار و آهنگسازی شهرداد روحانی در ارکستر سمفونیک لندن اجرا شده. قشنگه.پول نداشتید هم قرض کنید بخریدش.

6:25 PM | Roschanak > | Comment 2

Tuesday, December 26, 2006 شب،در تاریکی ِ مطلق دراز که می کشم،با زیر سر گذاشتن دستها چشمانم یک مشت ماه و ستاره می چیند نزدیکند به من دست که دراز می کنم همه شان در مشت می آیند سکوتیست آرامش دهنده فقط عصار است که می گوید: "وقتی که خوابی نیمه شب ترا نگاه می کنم زیبائیت را با بهار گاه اشتباه می کنم از شرم سرانگشت من پیشانیت تر می شود عطر تنت می پیچد و دنیا معطر می شود گیسویت تابی می خورد می لغزد از بازوی تو از شانه جاری می شود چون آبشاری موی تو چون برگ گل در بسترم می گسترانی بوی خود من را نوازش می کنی بر مهربان زانوی خود آسیمه می خیزم ز خواب تو نیستی اما دگر ای عشق من بی من کجا تنها نرو من را ببر من بی تو می میرم نرو من بی تو می میرم بمان با من بمان زین پس دگر هر چه تو می گویی همان در خواب آخر عشق من در برگ گل پیچیدمت می خوابم ای زیباترین در خواب شاید دیدمت" نجوا می کنم من بی تو می میرم بمان من بی تو می میرم نرو ای عشق من بی من کجا من بی تو می میرم بمان... ستاره ها کمرنگ می شوند،وقت ِ رفتن ِ اوست. چشمانم را می بندم تا کمرنگ شدنشان را نبینم.دور شدنش را. من بی تو می میرم بمان... و دیگر هیچ پ.ن:این شعر از آلبوم ِ جدید ِ عصاره به اسم ِ "نهان مکن".اسم این شعر خواب ِ آخر از شاهکار بینش پژوه ِ و با صدای عصار و آهنگسازی شهرداد روحانی در ارکستر سمفونیک لندن اجرا شده. قشنگه.پول نداشتید هم قرض کنید بخریدش. 6:25 PM \| Roschanak > \| Comment 2		Home Mail Links: Archive: July 2006 August 2006 September 2006 October 2006 November 2006 December 2006 January 2007 February 2007 March 2007 April 2007 May 2007 June 2007 July 2007 August 2007 September 2007 October 2007 December 2008 April 2009 May 2009 June 2009 July 2009 August 2009 September 2009 October 2009 December 2009 February 2010 March 2010 August 2010 September 2010 October 2010 August 2011