Sunday, May 06, 2007
 

   


یک سال گذشت
به راحتی گفتن یک و به سختی ِ تحمل ِ این همه مصیبت
تو را به بنده های مخلصت،تو را به پیر و پیغمبرت،تو را به اسمت قسم مصیبت را بر او بس بدار
اگر نه،به من بگو که وقتی به آن بی گناه ِاشک ریزان ِ بی رمق می گویم صبور باش و می گوید تـــــــــــا کی...
بدانم در جوابش چه باید بگویم!

پ.ن:یاد ِ آن همه مهربانی ات همیشه در خاطر ِ ما جاریست...
روحت شاد